Κοινωνικές ανισότητες. Πολιτική βία. Οικονομική ανέχεια. Ανεργία. Ιμπεριαλισμός και χώρες υπό τον οικονομικό έλεγχο του ΔΝΤ.
Μη υγιή μοντέλα διαπροσωπικών σχέσεων. Ενδοικογενειακή βία και σεξουαλική κακοποίηση σε νεαρή ηλικία.
Το ψαλίδι ανάμεσα στους έχοντες και τους μη έχοντες. Τους μορφωμένους και τους αμόρφωτους.
Τις γυναίκες και τους άνδρες. Τα παιδιά και τους ενήλικες.
Ξαφνικά αποκτάς μια τιμή. Όχι εσύ, αλλά το σώμα σου. Εσύ δεν έχεις πλέον «θέλω». Μόνο «πρέπει». Πρέπει να ανεχτείς τον υποβιβασμό από άνθρωπο σε ένα κομμάτι κρέας, το σεξισμό, τις διακρίσεις, την καταπίεση, το μίσος στο βλέμμα των αντρών που σε «επισκέπτονται».
Όσο πιο σκουρόχρωμη, τόσο πιο «εξωτική» θα είσαι στα μάτια τους. Όσο πιο μικρή ηλικιακά, τόσο πιο «φρέσκο» το κρέας σου.
Κι έπειτα οι ξυλοδαρμοί, τα ναρκωτικά, η υποδούλωση, ο φόβος… γίνονται καθημερινότητά σου χωρίς να το καταλάβεις. Εν μια νυκτί έχεις παγιδευτεί σε έναν κύκλο βίας απ’τον οποίο δύσκολα ξεφεύγεις.
Θα στιγματιστείς, επειδή η κοινωνία εθελοτυφλεί κι αδυνατεί να αναγνωρίσει πως πρόκειται για…
θέμα προσφοράς και ζήτησης, ζήτημα μισογυνισμού και σεξισμού,
ηθικής και διαπαιδαγώγησης, πολιτικής και κοινωνικής πρόνοιας,
δικαιοσύνης, δήθεν σεξουαλικής απελευθέρωσης,
αποποινικοποίησης των οίκων ανοχής,
νομιμοποίησης της σύχρονης αυτής μορφής δουλείας,
μα πάνω απ’όλα… ζήτημα Ανθρωπιάς.
Αγριμιώ 