Η αποκτήνωση..

 Όταν δικαιολογείς την ανδρική απιστία, επειδή οι γυναίκες ΔΕΝ έχουν τις ίδιες βιολογικές ανάγκες, κι αν ήταν όλες να μιλούσαμε, ξέρεις πόσα σπίτια θα είχαν κλείσει…

Όταν δεν δυσανασχετείς με το «Άντε πλύνε κανά πιάτο, μωρή!» που ακούς συχνά στα φανάρια, επειδή οι γυναίκες ΔΕΝ έχουν τις ίδιες δεξιότητες…

Όταν σε απομακρύνουν από τις επαγγελματικές συνεδριάσεις, οι οποίες γίνονται κεκλυσμένων των θυρών σε μπαρ και στριπτιζάδικα, επειδή ΔΕΝ είσαι άντρας…

Όταν ανέχεσαι τα κορναρίσματα στο δρόμο και τα περίεργα βλέμματα στο πεζοδρόμιο και δεν νιώθεις κολακευμένη που σε λένε «μανάρι» και «καύλα», επειδή ΔΕΝ διασκεδάζεις και τα γυρνάς όλα στο προσωπικό…

Όταν επιτρέπεις στον γιο σου να επισκέπεται οίκους ανοχής ή να χρησιμοποιεί πορνογραφικό υλικό, επειδή ΔΕΝ μπορείς να κάνεις κι αλλιώς, όλα τα αγόρια στην ηλικία του το κάνουν…

Όταν δεν διαμαρτύρεσαι που στη δουλειά πάλι πήρε προαγωγή άνδρας συνάδελφος, επειδή ΔΕΝ ήσουν αρκετά καλή…

Όταν αφήνεις το τηλεοπτικό κανάλι ανοιχτό, την ώρα που ημίγυμνα μοντέλα παρουσιάζουν τα μαγιώ της φετινής χρονιάς ή κάνουν ζωντανά αποτρίχωση στα τέσσερα(!), επειδή ΔΕΝ θεωρείς την εμπορευματοποίηση του γυναικείου κορμιού μέσω των τηλεοπτικών καναλιών σημαντικό θέμα…

Όταν επιτρέπεις σχόλια τύπου «Ξυρίζεις τα πόδια σου ή είσαι κι εσύ καμιά από δαύτες τις φεμινίστριες;» κάθε φορά που πας να υπερασπιστείς κάποια γυναίκα ή τον εαυτό σου…

Τότε γυρνάς τις πλάτες σε όλες εμάς τις υπόλοιπες, απογοητεύεις και υποδουλώνεις τον εαυτό σου και τις κόρες μας σε αυτό τον αέναο κύκλο βίας, καταπίεσης, σεξισμού κι αδικίας.. μα προπαντός μεγαλώνεις τον αυριανό σου δυνάστη, αφού κάνεις τον γιο σου έναν από αυτούς..

Ναι, από αυτούς..

Το τηλεοπτικό συνεργείο, που στους αγώνες βόλευ και τένις, θα δείτε να κάνουν κοντινά πλάνα στα οπίσθια και τα επίμαχα σημεία των αθλητριών..

Την ομάδα σχεδιασμού των αθλητικών στολών, που αναγκάζει τις αθλήτριες να φορούν μικροσκοπικές στολές προς τέρψην των θεατών..

Όσους πιστεύουν ότι κάθε γυναίκα κρύβει μέσα της μια εν δυνάμει πόρνη..

Όσους εξυμνούν την χυδαιότητα, την ωμή βία, το απρόσωπο, συναισθηματικό νέκρωμα και την καφρίλα…

Όσους θεωρούν πως η ύπαρξη των οίκων ανοχής είναι κάτι το φυσικό κι απαραίτητο κι όχι αποτέλεσμα προσφοράς και ζήτησης…

Όσους θεωρούν πως το να υποτιμούν τις γυναίκες και να τους φέρονται ως πολίτες δεύτερης κατηγορίας είναι σωστό…

Όσους βρίσκονται πίσω από τα «έξυπνα» σλόγκαν στις διαφημίσεις και τις αφίσες..

Είναι ωραίο να έχεις μια γυναίκα στο σπίτι..

Οι γυναίκες, και οι νεαρές κοπέλες, έχουν αντικειμενοποιηθεί σεξουαλικά σε πολλούς τομείς. Η πορνογραφία, η ύπαρξη των οίκων ανοχής, οι σεξιστικές διαφημίσεις είναι στις μέρες μας οι βασικοί παράγοντες σχηματοποίησης κι αναπαράστασης της σεξουαλικότητας.

 Μέσω των οικογενειακών, σχολικών, κοινωνικών αλλά και πολιτικών σχέσεων και συναναστροφών κατασκευάζονται, αποκτούν νόημα και γίνονται φορείς αξιών και πολιτισμού τα πολιτισμικά γονίδια, ή αλλιώς μιμίδια (βλέπε Dawkins, 1977, «meme»). Τα μιμίδια είναι μονάδες-φορείς πολιτισμικής κληρονομιάς, παρόμοιες με τα γονίδια, τις βασικές μονάδες γενετικής πληροφορίας.

Τα μιμίδια μεταδίδονται μέσω του γραπτού και προφορικού λόγου από γενεά σε γενεά κι από άνθρωπο σε άνθρωπο. Είναι εκείνα τα αρχέτυπα, τα έθιμα, τα σύμβολα, οι δοξασίες, οι τρόποι συμπεριφοράς αλλά και οι προκαταλήψεις που μεταδίδονται από τις παλαιότερες γενεές στις νεότερες αλλά κι από την καθεστηκυία τάξη, η οποία επειδή ακριβώς ελέγχει τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης επηρεάζει το περιεχόμενο των μιμιδίων, τον τρόπο και τα μέσα μετάδοσής τους.

Ο μόνος τρόπος για να μπορέσουμε να καταπολεμήσουμε τον σεξισμό στο εργασιακό, οικογενειακό αλλά και το ευρύτερο κοινωνικό μας περιβάλλον είναι να κατανοήσουμε τον ρόλο της μητέρας, ως βασική τροφός του παιδιού, στην αναπαραγωγή ή την μη ανατροπή τέτοιων στερεοτύπων.