Οι Πυρήνες της Χύτρας…

Ο Σάββας2 άνοιξε την τηλεόραση, κάθισε ανακούρκουδα στο πάτωμα, έπιασε το μπολάκι με το ποπ κορν κι έκανε ζάπινγκ στα κανάλια. Που και που του έφευγε καμιά μούντζα, κανένα κωλοδάχτυλο, κανένα «Ζήτω η αναρχία». Στο Κυπριακό Sigma TV είχαν σε επανάληψη τις εκπομπές «Μαγειρέματα», της Βέφας, και με ζήλο σημείωσε τα υλικά για τα γιουβαρλάκια. Αυτή η συντρόφισσα, όση τέχνη της έλειπε από την κουζίνα, την είχε στο κρεββάτι! Αλλά, ρε παιδί μου, να μην πιάνουν τα χέρια της να φτιάξει γιουβαρλάκια της προκοπής; Ε, αυτό παραπάει!

Το ίδιο απόγευμα θα περνούσε από το Vefa’s House, να αγοράσει εκείνη την χύτρα που η ίδια η Βέφα χρησιμοποιεί στις εκπομπές της. Σκεφτόταν πως όλο αυτό, δηλαδή η μη επιτυχία των συνταγών της συντρόφισσας, ίσως δεν οφειλόταν στην συνταγή αυτή καθ’εαυτή, ή στην μαγειρική της εν λόγω συντρόφισσας, αλλά απεναντίας στα μαγειρικά σκεύη.

Στο δικό του μυαλό, το σύστημα κι ο καπιταλισμός είχαν κατασκευάσει έτσι τα μαγειρικά σκεύη ώστε ποτέ να μην σου πετυχαίνει τίποτα. Τι διαφορά είχε δηλαδή εκείνο το παλαιό τσουκάλι της γιαγιάς και η φωτιά στον κήπο όπου αναγκάζονταν να μαγειρεύει η συντρόφισσα από εκείνες τις χύτρες ταχύτητος της Βέφας; Όχι, σκέφτηκε, την επόμενη φορά, πριν το επόμενο χτύπημα θα φροντίσουμε να εφοδιαστούμε με εξοπλισμό τελευταίας τεχνολογίας για να πετυχαίνουν επιτέλους κι αυτά τα ρημαδογιουβαρλάκια! Την βγάζουμε που την βγάζουμε με ξυλόσομπα όλο τον χειμώνα…

Ο Σάββας συνδέθηκε στο ίντερνετ κι έκανε on-line την παραγγελία… μια χύτρα ταχύτητας, μια φόρμα για κέϊκ, ένα ταψί. Το κοντινότερο Vefa’s house ήταν μισή ώρα μακριά, αλλά σήμερα έκαναν απεργία στο μετρό και δεν μπόρεσε να κατέβει μέχρι το κατάστημα της Κηφισιάς. Που είναι, ρε παιδί μου, ένα κλεμμένο αυτοκίνητο όταν το χρειάζεσαι;

Η Αντιτρομοκρατική, με αρχηγό τον ευτραφή κύριο Επιθεωρητάκη Ευάγγελο, έστειλε στον Σάββα τον λογαριασμό, μαζί με την χύτρα ταχύτητας, την φόρμα για κέϊκ και το ταψί και ένα βιβλίο συνταγών, δώρο της γυναίκα του αρχηγού. Ο Σάββας, την ψιλιάστηκε την δουλειά… Οι γαμημένες οι μυστικές υπηρεσίες πάλι είχαν βρει το κρησφύγετο τους και ο Επιθεωρητάκης έπαιζε μαζί τους την γάτα με το ποντίκι.

Ο Σάββας, στην απογευματινή συνέλευση με τους συντρόφους, ωρυόταν και βροντούσε τα χέρια του με δύναμη στο τραπέζι. Η συντρόφισσα προσπάθησε να τον ηρεμήσει, αλλά μάταια. Ο Σάββας την είχε πάρει την απόφασή του, θα τους έκανε να πουν τα γιουβαρλάκια γιουβαρελάκια!!

Όταν πέτυχαν τα γιουβαρλάκια και ο Σάββας χόρτασε την πείνα του, πήρε χαρτί, μολύβι κι έναν χάρτη κι άρχισε να κάνει σχέδια. Οι σύντροφοι τον άκουγαν με προσοχή. Ο Επιθεωρητάκης αυτή την φορά είχε χάσει κάθε έλεγχο. Τις προάλλες βρέθηκαν για ουζάκια και μεζεδάκια και ο Σάββας φρόντισε να καλύψει τα ίχνη του φεύγοντας. Κάποια από τις μπατσίνες του Επιθεωρητάκη την είχε κάνει την ζημιά, δεν εξηγείται αλλιώς, σκέφτηκε. Τα αγόρια του δεν μπορούσαν να κρατηθούν για πολύ μακριά τους…

Ο Σάββας ζητούσε εκδίκηση – ήταν μεγάλη ντροπή ο Επιθεωρητάκης να τους χλευάζει τόσο και μάλιστα στέλνοντας δώρο ένα βιβλίο μαγειρικής από την γυναίκα του, την κα Ευτραφάκη, από το Ηράκλειο Κρήτης. Ο Σάββας είχε φάει χοχλιούς μπουρμπουριστούς και λυχναράκια Χανιώτικα πολλές φορές σε συγκεντρώσεις συντρόφων κάτω στο Ηράκλειο, αλλά ήταν μεγάλη ατίμωση ο Επιθεωρητάκης να πετάει μπηχτές για τις μαγειρικές ικανότητες της συντρόφισσας.

Την επόμενη ημέρα η συντρόφισσα πήγε στο πολυκατάστημα μαζί με έναν από τους συντρόφους. Κανείς δεν πρόσεξε ότι μπαίνοντας στις τουαλέτες κρατούσαν στα χέρια τους το κουτί της χύτρας και βγαίνοντας τίποτα… Ο Επιθεωρητάκης Ευάγγελος έπινε τον καφέ του στο γραφείο όταν έλαβε το σχετικό τηλεφώνημα για την βόμβα στο πολυκατάστημα. Ο στενός συνεργάτης και φίλος του, Αστυνομικάκης Προκόπιος, όρμησε σαν σίφουνας στο γραφείο του Επιθεωρητάκη την ώρα που αυτός έστελνε με fax σε όλα τα αστυνομικά τμήματα του νομού Αττικής στοιχεία για τα μέλη των Πυρήνων της Χύτρας…

20 thoughts on “Οι Πυρήνες της Χύτρας…

  1. Kαλημέρα Αγριμιώ μου!Ευτυχώς πού δέν είχαμε θύματα!Ολα αυτά γίνονται νά αναπροσανατολίσουν τόν κόσμο από αυτά πού συμβαίνουν στήν χώρα μας!Τό έχουμε ξαναδή τό έργο!!Πολλά φιλάκια!!

  2. Οι Πυρήνες της Χύτρας ματαεμφανίστηκαν. Έχουν βρει εξάλλου πρόσφορο έδαφος, να απλώσουν τις »μαγειρικές τους δεξιότητες», να μας υπενθυμίσουν ότι γνωρίζουν καλά τη » συνταγή των γιουβαρλακίων » που σκάνε..Όχι στους γευστικούς κάλυκες, μα στις ψυχές των αθώων Ελλήνων που παλεύουν για έναν αξιοπρεπή βίο.Κι άλλοι πολεμήσαμε και εναντιωθήκαμε.Δε σκοτώσαμε, δεν αποπειραθήκαμε να το κάνουμε. Τουλάχιστον όσοι είμαστε και παραμένουμε αγνοι Πατριώτες.Για να ξέρουμε τί λέμε.
    Σου δίνω τα συγχαρητήριά μου για το κείμενο αδέρφι.

    • Κάποιοι έχουν αρρωστημένα μυαλά, δεν υπάρχει άλλη εξήγηση. Και πολλές φορές μόνο μέσω της ειρωνείας και του σαρκασμού μπορείς να τα ξορκίσεις. Πρόσφορο έδαφος βρήκαν επειδή εμείς τους αφήσαμε. Όποιος έχει το μολύβι, έχει και την γόμα…

  3. Σίγουρα έτσι έγινε, βρε Αγριμιώ ; Γιατί εγώ νόμισα πως κάτι άστεγοι είχαν βρει μια ελαττωματική χύτρα, κάτι ληγμένα φασόλια σ’ έναν κάδο απορριμάτων κι ένα γκαζάκι και βρήκαν μια ήσυχη μεριά στις τουαλέτες του Δε Μωλ να μαγειρέψουν να φάνε. Μόνο, λέει, τους έπιασε κόψιμο την ώρα που ήταν να κατεβάσουν την φωτιά και πήγαν όλοι στα κιούμπικλς για την ανάγκη τους με αποτέλεσμα να σκάσει η χύτρα και να γίνει χαμόσ ! 😉

    • Χα χα. Μου άρεσε και η δική σου εκδοχή, Αγγελική μου. 🙂 Λες να ήταν φασόλια των αστεγων τελικά; Περιμένω κι εγώ, όπως κι εσύ φαντάζομαι, με αγωνία τα αποτελέσματα της αντιτρομοκρατικής…

  4. Ξενιτεμένο αδέρφι,διαβάζοντας το εμπνευσμενο κειμενο σου ήρθε στο νου μου το προ δεκαετίας ευρηματικο συνθημα στους τοίχους:-«Αστοί,ανησυχείτε!Η Μοσχούλα Ξηρού» ειναι και πάλι έγκυος»!!!:)

    • Επαναπατρισμένε μου, χαίρομαι όταν περνάς από το κουτουκάκι μου. Χα χα. Από που το ξέθαψες αυτό; Ήμουν μικρό όταν είχε κυκλοφορήσει.. Με πήγες πολλά χρόνια πίσω! Σε φιλώ

  5. Eίσαι άπαιχτη!!! Χα-χα-χα… κάπως έτσι προσπαθούν να μας πείσουν ότι έγινε. Η ιστορία σου είναι τόσο αληθοφανής όσο και τα επιχειρήματα που μας αραδιάζουν για δήθεν επαναστατικές οργανώσεις και πυρήνες της συμφοράς…
    Είσαι μακριά, κι όμως μέσα στον παλμό των ημερών που βιώνουμε εδώ. Μπράβο σου!

    Σε φιλώ, πάω να ανακατέψω τα γιουβαρλάκια….

    • Κράτα μου ένα πιάτο, Μαράκι. Εσύ τα πετυχαίνεις καλύτερα! Ετοίμασα και συνέχεια, ο επιμελητής μου (βλέπε Πασιφάη) το κοιτάζει αυτή την στιγμή για τυχόν ατέλειες. Αναμένεται εξίσου χορταστικό… Σε φιλώ

  6. Και όχι τίποτα άλλο είναι και οι χύτρες πανάκριβες!!!!! Όμορφο κείμενο μια αστεία πλευρά μιας πραγματικότητας που ο καθένας χειρίζεται ανάλογα με τα επικοινωνιακά του συμφέροντα.
    Να περνάς όμορφα Αγριμιώ μου. Φιλιά.

    • Παραπονιάρικο μου, κι εγώ την χύτρα σκέφτομαι, αλλιώς θα το είχα τολμήσει.. Χα χα. Δυστυχώς, αυτά τα επικοινωνιακά (και πολιτικά) συμφέροντα μας έχουν πάει δεκαετίες πίσω.

  7. Αγριμάκι μου από όλο αυτό κατάλαβα πως σε έπριξαν οι ζέστες στην ξενιτιά και θέλεις λίγη δροσιά για να φας το γιουβαρλάκι αυγολέμονο…(μίλησε ο Φρόυντ της δεκάρας…) Ηρθε ήρθε…Αχ βρε Αγριμιώ τι ΜΕ κάμεις…που λέει κι ο Βουτσάς!!!1 Σε ευχαριστώ…θα σου στείλω mail!

    • Καιρός Λονδίνου εδώ, 40 βαθμούς την μια, 20 με βροχή την άλλη. Δεν με ζόρισαν τόσο πολύ οι ζέστες. Ο Φρόυντ της δεκάρας να περάσει από τα άλλα κείμενα μου να κάνει καμιά ανάλυση. Χα χα. Περιμένω νέα σου, κοριτσάκι μου. Φιλιά πολλά πολλά

  8. Εχεις ταλέντο στο γραψιμο..γιατί να το κρύψωμεν άλλωσε;;;χι..χιχ..το ότι το περασες με μια δόση χιούμορ όλο αυτό…. σε συνχαίρω Αγριμακι μου….βρε τα γιουβαρλακια ήντα κανανε…!!!!!φιλακια απο την Κρήτη σου…

    • Αχ, φιλιά από την ιδιαίτερη Πατρίδα μου, τι πιο όμορφο; Σ’ευχαριστώ, Σμαραγδένια μου. Ξενιτεμένες νοερές αγκαλιές από εμένα. Χαίρομαι που σου αρέσει το χιούμορ μου 🙂

Αφήστε απάντηση στον/στην ♔DƦάɱα QuƎeи ♔ Ακύρωση απάντησης